„სულიერი ერთგულება ტკივილისადმი: რატომ ვიმეორებთ ერთი და იგივე გაკვეთილებს?“
- luminara- ლუმინარა
- Apr 4
- 2 min read
გგონია გადახვედი, დახურე, გათავისუფლდი…მაგრამ ისევ იგივე გემართება — სხვანაირად შეფუთული.ისევ გტკივა იმავე ადგილას.ისევ გაწბილებს ადამიანი იგივე ენერგიით.ეს შემთხვევითობა არ არის. ეს არის სულიერი ერთგულება ტკივილისადმი.
რატომ გვაბრუნებს ცხოვრება იმავე სცენარებში?
სულს აქვს ერთი მიზანი:გაიხსენოს საკუთარი მთლიანობა.
და როცა რაიმე გაკვეთილი დაუმთავრებელია, როდესაც ტკივილი შეუგნებელია ან გაქცევით გადაფარულია —გაკვეთილი ბრუნდება…
სხვა სახით
სხვა ადამიანით
მაგრამ იგივე ბრუნით
საზღვრები არ დააწესე? – კვლავ შემოგეჭრებიან.
არ ისწავლე საკუთარი ღირებულება? – ისევ შეგიყვარდება ის, ვინც დაგივიწყებს.
არ შეხედე შენს ჩრდილს? – ისევ გამოჩნდება სარკე, რომელიც შეგაშინებს.
ეს ყველაფერი არაა სასჯელი —ეს არის უკიდურესად მიზნობრივი სიყვარულით სავსე გზავნილი შენი სულისგან:„გთხოვ, ამჯერად დაინახე.“
რა არის სულიერი ერთგულება ტკივილისადმი?
ეს არის არაცნობიერი შეთანხმება:რომ რაღაც "მერე" დამთავრდება
რომ ტკივილი ჩემია და მისი გამშვებები მტყუანები არიან
რომ შეცდომა = ჩემი იდენტობას რომ თუ ისევ გავიმეორებ — ერთხელ მაინც გავიმარჯვებ მასზე
მაგრამ ტკივილი არ წყვეტს გაკვეთილს — მხოლოდ გაგება და გათავისუფლება ამთავრებს.
გამეორების ციკლი — კარმული ლუპა
ყოველ ჯერზე, როცა ვეუბნებით საკუთარ თავს:„რატომ მემართება ეს ისევ?“სული ამბობს:„რადგან ჯერ არ დაგინახავს ეს, როგორც გაკვეთილი —ხედავდი მხოლოდ როგორც წყენას.“
შენი დავალებაა, აქედან დაინახო:
არა მტერი, არამედ მაჩვენებელი
არა ბოროტება, არამედ წამყვანი
არა სირცხვილი, არამედ სულიერი საიდუმლო
როგორ გავარღვიოთ განმეორებადი ტკივილის მრუდი?
მკაფიო დაკვირვება– რა ემოციას ვგრძნობ ყოველთვის ერთი და იმავე ტიპის სიტუაციაში?
დაიკარგე და ისევ დაიბრუნე თავი– ზოგჯერ სული გვიშვებს არეულობაში, რათა ვიპოვოთ ძალა ღრმა წერტილში.
შეცვალე რეაქცია, არა გარემო– პირველ ეტაპზე საკმარისია შინაგანი პასუხის შეცვლა.
დაასვენე კონტროლის სურვილი– რაც უფრო ცდილობ გაიმეორო სცენა სწორად, მით უფრო ბრუნდება იგივე.
აპატიე საკუთარ თავს იმისთვის, რომ ტკბილად იყო ერთგული ტკივილისადმი– ეს იყო უსაფრთხოება და არა სისუსტე.
❤️❤️
🥰❤️