„სულიერი ამნეზია: რატომ ვივიწყებთ ვინ ვიყავით და როგორ ვიბრუნებთ ჩვენს ღირებულებას?“

როცა იბადები ამ სამყაროში, არ გახსოვს არც ვინ იყავი,არც რა მიზნით მოხვედი და არც რა ძალა სძენს შენს სულს უნიკალურობას.

ესაა სულიერი ამნეზია — ღრმა მექანიზმი, რომელიც დასაფარად კი არა, გასახსენებლად მუშაობს.

სულიერი ამნეზია – რას ნიშნავს ეს სინამდვილეში?

სულიერი ამნეზია არ არის მარცხი —ესაა სამყაროს უმაღლესი წესრიგის ნაწილი.ის ქმნის სივრცეს, სადაც იბადება თავისუფალი ნება, თამაში, ძიება, შეცდომა და აღმოჩენა.

წარსული ცხოვრების, კოსმოსური წარმოშობის ან სულიერი მისიების დავიწყება არის არა სასჯელი, არამედ გამოწვევა:„გააღვიძე ის, რაც გქონდა, მაგრამ დაგავიწყდა.“

რატომ გვავიწყდება?

1. განწყობის გადასაფარად — სული არ უნდა დაიბადოს შიშით, ცოდვებით ან კარმული ცოდნით დაბნეული.

2. თავისუფლებისთვის — როცა არ გახსოვს წარსული, გაქვს ნება შექმნა ახალი თავგადასავალი.

3. სიყვარულის გასაბრწყინებლად — ნამდვილი სიყვარული მხოლოდ მაშინ იბადება, როცა ძველ ხელშეკრულებებს არ ემყარები, არამედ ახალ კავშირს ქმნი.

   
   

რა სიმპტომები მიგვანიშნებს სულიერ ამნეზიაზე?

• სიღრმისეული შიში, რომელსაც ვერ ხსნი,

• ჩრდილში დაკარგული შინაგანი ძალა,

• განმეორებადი სიზმრები უცხო ადგილებზე,

• ძლიერი კავშირი ადგილებთან ან ადამიანებთან, რომლებიც თითქოს არ უნდა გეცნობოდეს,

• კითხვები: „რატომ ვარ აქ?“, „ვინ ვარ სინამდვილეში?“

  
  

როგორ ვიწყებთ გახსენებას?

1. სიზმრები — პირველი კარიბჭე

სულთან დაკავშირება ხშირად იწყება სიზმარში.შეინახე სიზმრების დღიური. სიტყვები, სიმბოლოები, უცხო სახელები — გახდებიან შენი ამნეზიის გასაღებები.

2. მედიტაცია — დუმილში წვდომა.

დაჯექი და დუმილის სივრცეში იკითხე:„რას ვუმალავ საკუთარ თავს?“პასუხი შეიძლება მოვიდეს გრძნობით, ნახატით ან ხილვით.

3. სხეულის სიბრძნე

ტანში ინახება კარმული მეხსიერება. მოძრაობა, ტანვარჯიში, წერტილოვანი მასაჟი, ქრომოთერაპია — გააღვიძებს ძველ წყაროებს.

4. ხელოვნური სახელები და სიმბოლოები

დაწერე სიტყვები, რომელიც გიზიდავს და გეჩვენება „შინაურად“.ისინი შეიძლება იყოს შენი სულიერი „დავიწყებული“ სახელები ან არქეტიპები.

5. ნუმეროლოგია, ასტროლოგია და აკაშა.

შენი დაბადების კოდი ფარავს იმას, რაც დაივიწყე.გაარჩიე შენი სულიერი მონაცემები, კარმული კვანძები და ძველი გზები.

რას ვპოულობთ გახსენების შემდეგ?

• შინაგანი სიმშვიდე, რომელსაც ვერსად იპოვნიდი

• კავშირის გრძნობა — საკუთარ თავთან, სამყაროსთან და უხილავ ძალებთან.

• მისიის შეგრძნება: „აქ შემთხვევით არ ვარ“

შეიძლება დაივიწყო ყველაფერი,მაგრამ შენი სული არასდროს წყვეტს შენთან საუბარს.ის გელოდება სიზმარში, სიმღერაში, უცნაურ ნაცნობობაში…

და როცა გრძნობას ენას აძლევ,წარსული სიცოცხლე იღვიძებს — არა როგორც ტვირთი,არამედ როგორც სიმღერა, რომელიც კვლავ გახსენდება: