სულის კარიბჭე: როგორ იშლება სხეულსა და ენერგიას შორის კავშირი სიკვდილის მომენტში

სიცოცხლისა და სიკვდილის ზღვარზე

ადამიანის სიცოცხლე არ სრულდება მაშინ, როცა გული ჩერდება ან სუნთქვა წყდება — ეს მხოლოდ ბიოლოგიური ფორმის გარდაქმნის დასაწყისია. ყველა სული, რომელსაც დედამიწაზე განსახიერება აქვს, ფლობს შინაგან "ენერგეტიკულ ოქროს ძაფს", რომელიც სხეულსა და მის წიაღში მყოფ მარადიულ ნაწილს — სულს აკავშირებს. ამ სტატიაში დეტალურად განვიხილავთ რა ხდება იმ მომენტში, როცა ადამიანი კვდება — როგორც ფიზიკურად, ისე ენერგეტიკულად, და როგორ ხდება სულიერი განთავისუფლება ე.წ. სულის კარიბჭის გავლით.

ბიოლოგიური სიკვდილის ეტაპები და მათი ენერგეტიკული შესაბამისობა

ფიზიოლოგიურად სიკვდილი რამდენიმე ფაზად მიმდინარეობს:

1. კლინიკური სიკვდილი — გულის გაჩერება, სუნთქვის შეწყვეტა.

2. ბიოლოგიური სიკვდილი — ტვინის უჯრედების გარდაცვალება.

3. შეშუპება და დაშლა — სხეულის დაშლის ფიზიკური პროცესი.

ეზოთერულად, ამ ფაზებს თან ახლავს შემდეგი ენერგეტიკული მოვლენები:

• პირველი რამდენიმე წამი — აურის უმაღლესი შრეები იწყებენ სხეულისგან მოშორებას;

• 3-დან 9 საათამდე — ეგო-სამყაროსა და მიწიერ მეხსიერებასთან კავშირი იშლება;

• 9 საათის შემდეგ — სული გადადის შუამავლურ მდგომარეობაში, რომელსაც ანტერუმი ან სულის კარიბჭე ეწოდება.

  
  

რა არის სულიერი ძაფი და როგორ წყდება ის

სულისა და სხეულის კავშირი დამყარებულია „ვერცხლისფერი ძაფის მსგავსი ენერგიით“ — ეს ენერგეტიკული არხი აკავშირებს ასტრალურ სხეულს ფიზიკურთან. სიზმრისას ეს ძაფი რჩება აქტიური, მაგრამ სიკვდილისას ის წყვეტს ფუნქციონირებას. მის გაწყვეტას თან ახლავს ერთდროული გრძნობითი განცდები: სიმსუბუქე, ნათელი გვირაბი, სხეულის დატოვების შეგრძნება და სულიერი გამიჯვნა მიწიერი ვალდებულებებისგან.

გარდამავალი პერიოდი და სულიერი გამოცდა

სიკვდილის შემდეგ სული გრძნობს დროის სუსტ სტრუქტურას — თითქოს ყველაფერი ერთდროულად ხდება. გარკვეულ შრეებში ის ხვდება სხვადასხვა „გამოცდაში“: ე.წ. კარმული შეფასების არენაზე, სადაც მისი წარსული ქმედებების ანალიზი მიმდინარეობს — არა დამსჯელად, არამედ შემეცნების მიზნით.

რიტუალი სულის გასათავისუფლებლად

სულისთვის მნიშვნელოვანია მშვიდობიანი და ენერგეტიკულად დამამშვიდებელი მდგომარეობა. ერთ-ერთი ყველაზე ძლიერი რიტუალია "სულის შუქით გაშვების რიტუალი":

საჭირა:

• თეთრი სანთელი

• ლავანდის ეთერზეთი

• გარდაცვლილის ფოტო (თუ გაქვთ)

• წყალი თასში

რიტუალი:სანთელი ანთეთ და ირგვლივ დააწვეთეთ ლავანდის ზეთი.დასხედით ჩუმად და თქვით:

"შენი გზა სინათლისაკენ გახსნილია. შიშის გარეშე გადი კარიბჭეზე. სიყვარულით მიგაცილებ." ლათინურად:"Via tua lux plena est. Exi sine metu. Amore te comitor."

ეს სიტყვები არა მხოლოდ მშვიდად ათავისუფლებს სულს, არამედ ეხმარება მას, არ დარჩეს დედამიწის ენერგეტიკულ ველზე როგორც მიბმული, რომელიც შეიძლება შეიქმნას დიდ სევდაზე ან დაუმთავრებელ ემოციურ კავშირზე.

სული არასდროს კვდება

სიკვდილი არ არის დასასრული — ის მხოლოდ სხვა შრეებისკენ გადასვლაა. ჩვენი ენერგია, სული და ცნობიერება განაგრძობენ არსებობას სხვა სიხშირეებზე, სადაც არ ვარსებობთ სხეულით, მაგრამ ვარსებობთ ხსოვნით, ცნობიერებით და კოსმოსური სიყვარულით.